زبان حرفشان یکی است.ولی زبان کمرو است٫اما این دل و عقل اند که با

هم در جنگ و جدال هستند٫دل می گوید آری و عقل جواب سردی می دهد

 و می گوید.نه!ولی دل٫دل است.اما این عقل است که صاحب  دل است ٫

دل است که عاشق می شود٫عقل که تصمیم می گیرد.دل می گوید اجازه

ما نیز دست عقل است٫با اجازهٴ عقل٫آری٫روزگار و سرنوشت می گویند

مبارک است.عقل می گوید چه چیز مبارک است؟سرنوشت می

گوید:مردانگی تورا!عقل می گوید:اگر من مرد بودم به خواستهٴ دل عمل

نمی کردم.

به پدر و مادران ما کنکوری ها صبری عظیم عنایت بفرما

شر<کلاسهای تا پای کنکور>را از ما دور بگردان

کیسه پول کنکوری ها را بزرگتر و جیب دبیران کنکور را کوچکتر بگردان

عقربه های ثانیه شمار را نابود بفرما

خیالاتی ها را بی خیال بگردان

کنکوری های نا امید را امیدوار بگردان

هرچه زودتر رویاهایمان را زمینی بگردان

ما را در برابر بیماری آلزایمر محافظت بفرما

متخلفان و سوداگران کنکور را علیل و ذلیل بگردان

کامپیوتر های سازمان سنجش را از هر حطایی مبرا گردان

سازمان سنجش را در تکذیب شایعات توانا تر بگردان

هر چه زودتر ما کنکوری هارا به زندگی طبیعی و  واقعی بازگردان

خدایا!

من اينجا. خيلي تنهام». بهش لبخند زدمو گفتم:

«آره مي‌دونم. فكر خوبيه.من هم خيلي تنهام». يه روز ديگه بهم گفت:

«مي‌خوام تا ابد باهات بمونم؛ آخه مي‌دوني؟ من اينجا خيلي تنهام».

بهش لبخند زدم و گفتم: «آره مي‌دونم. فكر خوبيه.من هم خيلي تنهام».

يه روز ديگه گفت: «مي‌خوام برم يه جاي دور، جايي كه هيچ مزاحمي

نباشه.بعد كه همه چيز روبراه شد تو هم بيا. آخه مي‌دوني؟

من اينجا خيلي تنهام». بهش لبخند زدم و گفتم: «آره مي‌دونم.

فكر خوبيه. من هم خيلي تنهام». يه روز تو نامه‌ش نوشت:

«من اينجا يه دوست پيدا كردم. آخه مي‌دوني؟

من اينجا خيلي تنهام». براش يه لبخند كشيدم و زيرش نوشتم:

«آره مي‌دونم. فكر خوبيه.من هم خيلي تنهام». 

يه روز يه نامه نوشت و توش نوشت:

«من قراره اينجا با اين دوستم

تا ابد زندگي كنم. آخه مي‌دوني؟

من اينجا خيلي تنهام». براش يه لبخند كشيدم و زيرش نوشتم:   

آره مي‌دونم. فكر خوبيه. من هم خيلي تنهام».

حالا ديگه اون تنها نيست و من از اين بابت خيلي 

خوشحالم و چيزي که بيشتر خوشحالم مي کنه اينه

اگه بگم که حاضرم فدای اون چشات بشم

اگه بگم توآسمون عشق من فقط تویی

اگه بگم بهونه ی هر نفسم تنها تویی

اگه بگم قلبمو من نذر نگاهت می کنم

اگه بگم زندگیمو بذر بهارت می کنم

اگه بگم ماه منی هر نفس راه منی

اگه بگم بال منی لحظه ی پرواز منی

میشی برام خاطره ی قشنگ لحظه ی وصال

 میشی برام باغبون میوه های تشنه وکال

میشی برام ماه شبای بی سحر

 میشی برام ستاره ی راه سفر

ولی بدون هرجا باشی یا نباشی مال منی

بدون اگه برای من هم نباشی عشق منی

برای سعادت شبا شعرامو من داد می زنم

برای خوشبختی تو خدا رو فریاد می زنم

ببخش منو که بچگی کردم و خواهانت شدم

ببخش که التماس من می لرزونه دل تو رو

ببخش که میخوام بدونم هر لحظه ای حال تو رو

تو رو خدا ببخش اگه غرورم و جا می ذارم

وقتی که اسم تو میاد رو همه چی پا میذارم

عزیز من ببخش اگه فراموشت نمی کنم

ببخش که خیالمم از تو جدا نمی کنم

ببخش که نیمه های شب فاصله رو داد میزنم

ببخش که توی خوابمم اسمت و فریاد میزنم

ببخش که دست من هنوز لایق دستات نشده

ببخش منو که قلب من عاشق عشق تو شده